Τρίτη 23 Σεπτεμβρίου 2008

Σκληρές ιστορίες

Σήμερα λέω να τη βγάλω με ένα ξεπατίκωμα.Το παρακάτω αριστούργημα το έγραψα για την εφηεμρίδα Μαχητής και επειδή(ς) με άρεσε είπα να το μοιραστώ μαζί σας.Επίσης και για ένα άλλο λόγο, γιατί μιλάει για αθλητικά και δε βρίσκω καλύτερο κείμενο να μάθετε που βρισκόμαστε στο ζήτημα.Απολαύτε λοιπόν:(σ.σ. αυτό το απολαύτε δεν είναι λάθος.Το άκουσα ένα χειμώνα στη Θεσσαλονίκη σε μια ραδιοφωνική διαφήμιση μιας τραγουδιάρας."Απολαύτε Άννα Μαρώνη"αν δεν κάνω κανέν ατραγικό λάθος λόγω αλτζχάιμερ...)

"Καλοί μου άνθρωποι ξανά γειά σας και να υγιαίνετε διαρκώς μέχρι τελικής πτώσεως. Πρώτα να δώσω την πληροφορία ότι ο Αλητάρχης κυκλοφοράει(να ΄ούμε) και στο διαδίχτυ υπό τη μορφή μπλογκ. Μη με ρωτάτε περισσότερες λεπτομέρειες γιατί αυτό το blog το φτιάχνει ο Μανώλης και η αφεντιά μου πέρα από το να γράφει δεν έχει ιδέα για το ζήτημα. Το ποιος είναι ο Μανώλης τώρα είναι άλλου παπά ευαγγέλιο και το φυλάω για κρυφό χαρτί να τον εκθέσω όταν μια μέρα θα μας την πέσουν να μας βαρέσουν. Πρώτοι υποψήφιοι για να μας βαρέσουν είναι όλοι ετούτοι οι «συμπαθούντες» τον ΟΦΗ στο Αγρίνιο που δεν μας το συγχωρούν με τίποτε ότι δεν τσιμπάμε με την ανεξαρτησία... Πρώτον πώς να τσιμπήσουμε όταν βλέπουμε ότι όλοι όσοι μιλάνε για τον ΟΦΗ είναι Ολυμπιακοί και δεύτερον όταν ετοιμάζουν συλλαλητήριο για άλλη μια φορά παραμονή του αγώνα της ομάδας τους(;) με το συγκεκριμένο σωματείο. Το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι η μπλογκιά(όπως η πενιά) έχει διεύθυνση alitarxis.blogspot.com.
Επίσης πριν πάμε στο παρασύνθημα να χαιρετίσω αυτόν τον ακατανόμαστο που φτιάχνει τη σελίδα την αθλητικιά στη οποία μετέχει και η αφεντιά μου λέγοντας: Καλά ρε αθεόφοβοι δεν είδατε ότι κάνατε λάθος στις βαθμολογίες την περασμένη εβδομάδα; Ρε ακόμα δεν άρχισε το πρωτάθλημα και ο τελευταίος είχε 17 βαθμούς ρεεε!!! Ξυπνάτε κε διορθωτά!!!…

Και συνεχίζω: Πρέπει να πω και μια κουβέντα για τον Παναιτωλικό δεν αντέχω να το καταπιέζω άλλο. Έχω την εντύπωση ότι ο Κωστούλας έχει κάνει ένα μεγάλο λάθος. Νομίζει ότι για να προσαρμοστεί στα όσα βλέπει γύρω του πρέπει να δείξει ότι είναι της γύρας και ότι δε μασάει. Αυτά όμως μετράνε άμα είσαι Μελισσανίδης και Γιδόπουλος και φοβούνται όλοι ότι θα πέσουν πιστολιές. Αν δεν υπάρχει αυτός ο φόβος τότε το μόνο που μπορείς να καταφέρεις είναι να σε λένε γραφικό. Δεν το λέω γιατί είναι σωστό να υπάρχει ο φόβος της πιστολιάς. Το λέω γιατί έτσι είναι. Όλοι αυτοί που έχουν μεγαλώσει διαβάζοντας «Αποδυτηριάκια» και Γεωργίου φοβούνται τον γκάνγκστερ. Αν λοιπόν δεν είσαι γκάνγκστερ και δεν ξέρεις προσωπικά το Θείο τότε δεν προκαλείς φόβο. Άρα οφείλεις να δρας μέσα στα καθημερινά πλαίσια που κινούμαστε όλοι μας.
Τουτέστιν όσο και να πλακωθείς στη εξέδρα ή ακόμα χειρότερα αν βάλεις face control στην πόρτα-που δεν το σηκώνει και το Σύνταγμα της χώρας-είναι βέβαιο ότι θα κάνεις να σε αντιπαθήσουν ακόμη κι αυτοί που είναι για χίλιους λόγους μαζί σου. Τώρα αν αποφάσισες ότι τη βλακεία του καθενός θα τη πολεμήσεις με ξύλο είσαι μακριά νυχτωμένος. Στην Ελλάδα και ειδικά στη επαρχία οι νόμοι ισχύουν κυρίως για τους πλούσιους. Προστατεύουν όμως πιο πολύ εκείνους που δείχνουν πιο ανίσχυροι, άσχετα αν είναι πλούσιοι. Κι αυτή τη στιγμή ο Κωστούλας δείχνει πλούσιος που όμως επιτίθεται σε ανίσχυρους.

Τώρα πως γίνεται κάποιος που μεγάλωσε και έκανε μπίζνες στη Σουηδία να απαγορεύει τη είσοδο σε δημοσιογράφους ή να αρπάζεται με τον καθένα που λέει δύο κουβέντες παραπάνω στο γήπεδο, αυτό σηκώνει κουβέντα(σ.σ πέρα από το σημείο που τον έχουν φέρει τον άνθρωπο). Η οποία ξεκινάει από λάθος βάση όμως για τον Κωστούλα. Γιατί λέει, για παράδειγμα, ότι κάποιους δημοσιογράφους δεν τους αναγνωρίζει για τέτοιους. Πρέπει όμως να δει ποιους αναγνωρίζει η πιάτσα για δημοσιογράφους του αθλητικού χώρου, όχι στο Αγρίνιο αλλά πανελλαδικώς. Γιατί στο Αγρίνιο όσοι είναι αθλητικογράφοι έγιναν από μεράκι ή επειδή γουστάρουν τη φάση με τον Παναιτωλικό κι ας μην ξέρουν και πολλά γράμματα. Ενώ πανελλαδικώς; Ένας που ήταν παλιά ταξιθέτης στο ΣΕΦ και είχε το στούντιο που άρχισαν να γράφουν εκπομπές για το Σπορ fm. Ήταν με τη σωστή ομάδα είδε φως και μπήκε. Ένας εφταθεσίτης που κάθε φορά που τον διώχνουν από μια αργομισθία πλακώνει στο κράξιμο το παλιό αφεντικό, σε σημείο να τσακώνεται με τον Κομπότη. Ένας που έγραφε αστρολογία και ήταν στη Ιταλία χρόνια αδελφοποιώντας(σ.σ αυτό το "αδελφό" στη περίπτωση είναι όλα τα λεφτά...)τη ομάδα του με τη Λάτσιο και τώρα τα ξέρει όλα. Ένας στο οπισθόφυλλο του Φιλάθλου που δεν ήταν ποτέ ένας αλλά τρεις -τέσσερις ανάλογα με τις επιταγές της εποχής. Αυτός που καθιέρωσε τις λέξεις όπως «μούτι», «κάθομαι στο παγωτό» και «ξε…λιάζω τα μπακ»…Ένας χωρίς δόντια που επίσης ξέρει τα πάντα ενώ είναι και βαριά μαγκιά. Κοιτάει το πάτωμα όταν μιλάει και το διαπεραστικό του βλέμμα σκοτώνει. Ένα φαλακρό τρελό αγόρι που έχει γράψει ένα κάρο βιβλία για εκεί που έχει ταξιδέψει αυτός και που σπάει τα νεύρα όταν τον βλέπεις στις διαφημίσεις του Mega, ενώ αν έχεις τη γκίνια να είσαι με την ίδια ομάδα μ’ αυτόν βλαστημάς την ώρα που είναι ο μόνος εκπρόσωπός της σε όλη την τηλεόραση πλην του καταζητούμενου Γκόντζου. Τέλος ο Γαβαθιώτης και ο Κωνσταντουδάκης που από το καλό «Φως» αγωνίζονται ακόμη να πέσει ο Βαρδινογιαννισμός έχοντας χάσει επεισόδια μιας δεκαπενταετίας. Α, να μην ξεχάσω ότι το ρόλο σχολιαστή έχουν παίξει οι(κατά σειρά εμφανίσεως): Γκώνιας(ο γκόλφερ από τη Λιβαδειά), Βαμβακούλας(η γνωστή τριμελής από πέντε άτομα) και Αλέκος Αλεξανδρής(«οι σημερινοί παίκτες βουτάνε συνεχώς»!!!!). Δηλαδή όλοι οι παραπάνω είναι περισσότερο δημοσιογράφοι από κάποιους δικούς μας;

Κλείσαμε και δεν πρόλαβα να σας γράψω την ιστορία που ήθελα για να δείτε τι σημαίνει ποδόσφαιρο. Στο επόμενο λοιπόν πως μου περιέγραψε ένας γνωστός ένα σκοτωμό που έγινε μπροστά στα μάτια του…