Φανταστικές Ιστορίες του Αθλητισμού μας...

Δεν είναι ότι στερεύει η έμπνευση, είναι ότι μας έχουν ξεπεράσει οι καταστάσεις που λένε και κάτι φίλοι.Το λοιπόν καλοί μου άνθρωποι πάρτε τη τελευταία δημοσίευση της στήλης από τον έντυπο Αλητάρχη και τα λέμε ξανά συντόμως:

Φανταστικές σκηνές…

Σκηνή πρώτη: Έξω ξημέρωνε σιγά- σιγά. «Ο ρημάδης ο χειμώνας έτσι είναι, τι να κάνεις, ξημερώνει αργά και νυχτώνει νωρίς» σκέφτηκε σε μια κρίση ταχύτατης εξυπνάδας ο ασπρομάλλης λυγερόκορμος 37άρης που είχε μόλις πριν από πέντε λεπτά σηκωθεί από το κρεβάτι κι όμως είχε προλάβει α) να κάνει μπάνιο β) να ξυριστεί και γ) να κάνει και είκοσι κάμψεις στρατιωτικές. Μπροστά στον πάγκο το λιτό μάρκας «Εγγλεζάκης» (δίπλα από την κουζίνα την Scavollini ), κόστους περίπου 300 χιλιάρικων η καλή του είχε ακουμπισμένα τα γάντια της δουλειάς. Το ένα ζευγάρι από τον Γλου για να πιάνει τα άπιαστα όπως λένε οι φίλοι του εδώ και πέντε χρόνια και το άλλο…αχ η π…να η ζωή πως τα φέρνει. «Κανείς δεν μπορεί να με καταλάβει αν δεν έχει στόματα να αναθρέψει» σκέφτηκε από μέσα του και κατέβηκε δύο ορόφους κάτω στο υπόγειο γκαράζ όπου είχε παρκαρισμένη τη Μαζεράτι του. Εκεί στο πόρτ -μπαγκάζ είχε και την μεγάλη την ψαλίδα αλλά και τη μηχανή για πιο μπερεκέτι κούρεμα. Είχε ετοιμάσει και την επίσημη δήλωση που θα μοίραζε προς τα αδέκαστα ΜΜΕ που τον κατηγορούν για διπλοθεσίτη όπου εξηγούσε γιατί δέχτηκε να γίνει κηπουρός «Ο σενιόρ Βαλβέρδε με έχει παραγκωνίσει από τότε που στην ομάδα ήρθε ξανά ο Σηφάκης. Ισχυρίζεται ότι δεν ξέρω να κάνω τσαφ και αν ποτέ αλλάξω ομάδα μετά τα 40 δεν θα μπορώ να προσφέρω έτοιμο γκολ στην ομαδάρα που τώρα με ταΐζει. Για το λόγο αυτό αποφάσισα να αποδεχτώ το νόμιμο διορισμό μου και μπλα μπλα …». Ήταν ώρα να πάει για δουλειά ή μάλλον για δουλειές…

Σκηνή δεύτερη: «Ρε ξανθέ, είπαμε ρε ξανθέ να τον διασύρεις το Θείο, είπαμε ρε φίλε ότι του τα είχες φυλαγμένα από όταν πήγατε στα δικαστήρια και ο τσιφούτης ούτε τα έξοδα δεν καταδέχτηκε να πληρώσει όχι να σου δώσει και αποζημίωση για το σουτ που σου έριξε αλλά εσύ ρε το παράκανες. Δεν μας έφτανε ο μαχητής και αγωνιστής Λαζόπουλος, δεν μας έφτανε το πολιτικό σκέλος της έσω αριστερά γραμματείας του κοινωνικού συμβουλίου του πολιτικού γραφείου της νεολαίας της ΔΕΝΑΚΟΕ που τα έχει κάνει γης μαδιάμ έχουμε και σένα με τις εμπάθειές σου. Ξεφτιλιστήκαμε ρε που να καούν οι ΑΧΕΠΑΝΣ και που να μην ξαναβγάλει τρίχες η πλάτη του Γκάλη. Πήγες ρε και έβγαλες κοινή υπουργική απόφαση με τον άλλο τον καραγκιόζη επειδή βρέθηκε κενή οργανική θέση και μου διόρισες τον Αντώνη ρε; Το ξέρεις ότι ήδη ο υπέροχος λαός με τα πολλά βανάκια θεωρεί ότι το κάναμε επίτηδες; Το ξέρεις ότι θα μας ρίξουν από την κυβέρνηση; Τι θες να ψηφίσουν όλοι μαζί Τσίπρα τώρα μάλιστα που έμαθαν ότι εκτός από πολεοδόμος ήταν και εργολήπτης; Δε βλέπεις τι κόντρα έχει ανοίξει ο άλλος με το Βοτανικό μπας κα προλάβει καμιά καβάντζα τώρα πριν φύγει ο Σωκράτης για άλλες πολιτείες; Ρε θα σας αναδομήσω ρε! Στον ανασχηματισμό όχι δεν θα είστε μέσα κι εσύ κι άλλος αλλά δεν θα πάτε ούτε στην ορκωμοσία ρεεε…» Τάδε έφη ο πρωθυπουργός-λούτρινο αρκουδάκι άλλοτε πανίσχυρος και κυρίαρχος του πολιτικού παιχνιδιού…

Σκηνή Τρίτη: Ο αρχηγός κόμματος-εργολήπτης-πολεοδόμος-φίλος της ομάδας που σιχαίνεται, στεκόταν μπροστά στα φιμέ τζάμια του γραφείου του στον πύργο των Αθηνών όπου μυστικά είχε μετακομίσει εδώ και λίγο καιρό με την Αθήνα να καίγεται πιάτο μπροστά του. Ήταν για τις ανάγκες των ημερών ντυμένος κορμοράνος ώστε αν κανένας Πάγκαλος ή άλλος παρακρατικός έμπαινε να τον συλλάβει την ώρα που διαλογίζεται ποιο πολιτικό σύστημα θα υπάρξει μετά το θάνατο της αλεπούς-συγγνώμη της δημοκρατίας, να μπορεί όντας κορμοράνος να πετάξει και να βρεθεί κοντά στην αγαπημένη του εξεγερμένη νεολαία. «Κοίτα ρε το παρακράτος τι σκέφτεται. Πάνω που έχω βρει τη λύση για να μη με κατηγορούν ότι δεν πολυπιστεύω στην σάπια και ξεφτιλισμένη και που να χ… μέσα στην αστική τους δημοκρατία κα πάνω που έχω στρέψει την κοινή γνώμη στο γήπεδο των καραγκιοζαραίων ώστε όχι μόνο κόστος να μην έχω αλλά και οφέλη στο τέλος, πάνε και μου σκάνε το παραμύθι με το μέλος που έγινε κηπουρός. Τώρα εγώ κανονικά πρέπει να βγάλω μια ανακοίνωση που να λέει ότι πρέπει να την αφήσει τη θέση γιατί καλό είναι να την πάρει ένας άνεργος ή καλύτερα ένας μετανάστης από το Τσιμπουτί και άλλες τέτοιες ανούσιες καμαρωτές παπάρες. Α, πρέπει να τους το αναγνωρίσω το παίξαν φοβερά το παιχνίδι. Πήγαν και διορίσαν τον άλλο για να με εκθέσουν». Κάτι δεν πήγαινε καλά όμως στο σκεπτικό του, το διαισθανόταν. Ποιος να τον διορίσει; Αφού(σο λέει) αυτοί που κυβερνάνε τον θέλουν ψηλά για να κόβει από το ΠΑΣΟΚ(μο λέει) τότε ο διορισμός (σο λέει) έγινε…Ε, όχι! Δεν είναι δυνατόν να έφτασε σε αυτό το σημείο, ο αλήτης σκέφτηκε. Σχημάτισε αμέσως τον αριθμό. Καλούσε. Μια αγουροξυπνημένη φωνή ανθρώπου που δεν έβγαλε ποτέ σχολή και δεν δούλρψε παρά μόνο στην πολιτική απάντησε: «Ννναιιιι; Ποιος είναιααα…;» «Ρε Λαλιώτη καραγκιόζη δεν μου είπες ότι αν σταματήσουμε το άλλο το κωλοέργο και αλλάξουν όλοι οι ανάδοχοι θα με κάνεις ακόμη πιο δυνατό; Ρε πάλι πήγες και έπαιξες διπλό παιχνίδι ρε.. ρε φίλε ενός κατασκόπου(σ.σ ήταν η μεγαλύτερη βρισιά που μπορούσε να σκεφτεί); Ρε δεν μου είπες ότι μόνο στο ΥΠΕΧΩΔΕ κάνεις κουμάντο; Πήγες και τον διόρισες για να τρέχω τώρα εγώ να βγάζω ανακοινώσεις και να τσακώνομαι και με τους άλλους; Ρε οι άλλοι έχουν οργάνωση ρε δεν είναι παίξε γέλασε, έχουν ένα μπλοκ, είναι όλοι με τον πρόεδρο δεν είναι πολυσυλλεκτικοί και ανεξάρτητοι και σκορποχώρι ρε σαν τους άλλους…» Η γραμμή βούιζε από ώρα. Το ‘κλεισε κι εκείνος. Πήρε να γράφει την ανακοίνωση. «Η μεγάλη παράταξή μας αισθάνεται την ανάγκη να καταδικάσει την πρόσληψη ενός πλουσίου μεροκαματιάρη που πήρε θέση στον ΟΤΑ που όμως η παράταξή μας έχει την πληροφορία ότι δε την ήθελε άλλος. Πιστοί στους αγώνες της νεολαίας λέμε όχι στο έγκλημα του Βοτανικού και πιστεύουμε ότι μπορεί εύκολα να γίνει με λεφτά των φορολογουμένων αρκεί να μην το φτιάξει ο Βωβός. Άλλωστε στο Βωβό είχαμε Δώσει το άλλο Μall κάποτε όταν δεν μας πείραζε…»

Σκηνή τέταρτη: Στον Παναιτωλικό αποφασίζουν να φτιάξουν μόνοι τους ένα συνδρομητικό κανάλι και να δώσουν εκεί τα δικαιώματα των εντός έδρας αγώνων της ομάδας. Καλούν όλα τα κανάλια και τους ανακοινώνουν ότι μπορούν να έχουν μόνο μονόλεπτα στιγμιότυπα τα οποία θα έχει πρώτα τσεκάρει το Δ.Σ. του συλλόγου. Φυσικά τα μεγάλα κανάλια της Αθήνας διαμαρτύρονται εντόνως γιατί δεν έχουν ξανακούσει τέτοιο αντιδημοκρατικό μέτρο. Που ακούστηκε πρόεδροι να κάνουν παρεμβάσεις στο έργο των αδέκαστων δημοσιογράφων και που ακούστηκε τα στιγμιότυπα να τα δείχνουμε κατά πως μας βολεύει; Ας πούμε το οφσάιντ της σωστής ομάδας να μην το βλέπεις παρά μόνο από τη λάθος κάμερα…Α, πα, πα αυτά δε γίνονται. Σε ένδειξη διαμαρτυρίας λοιπόν τα κανάλια αποσύρουν τους ανταποκριτές τους(ποιους;) και παραδίδουν τα στιγμιότυπά τους στους ραδιοσταθμούς των Αθηνών οι οποίοι αποφασίζουν να κάνουν τη δουλειά εκείνοι που κάνουν και τις ραδιοφωνικές μεταδόσεις. Ο Σαρελάκος( οποίος κανείς ποτέ δεν κατάλαβε γιατί λέει ότι είναι από το Αγρίνιο ενώ ζήτημα να έχει έρθει εδώ πέντε φορές), ο Χελάκης και ο Μπραουδάκης τρίβουν τα χέρια τους γιατί οι ραδιοφωνικοί είναι παλιοί συνεργάτες και τώρα θα μπορούν να βάλουν χέρι στα τηλεοπτικά. Συγκεντρώνονται όλοι μαζί σε μίτινγκ στην Αθήνα και διαπιστώνουν ότι και οι επικεφαλής των σταθμών αλλά και οι σπήκερ είναι με την ίδια ομάδα! Με τον Ολυμπιακό(!) (οι δικοί μας είναι με τον Ολυμπιακό και τον Παναιτωλικό εκτός από ένα που είναι δύο φορές με τον Ολυμπιακό και μια με τον Παναιτωλικό)… Εντάξει, ο Μπραουδάκης το παίζει ΑΕΚ, αλλά τι ώρα και τι χαμπάρια μεγάλε; Αποφασίζουν λοιπόν να εκδώσουν ένα κοινό ανακοινωθέν για να ξέρει ο κόσμος τι να περιμένει. Αυτό έχει ως εξής: «Οι σταθμοί ΕΡΑ, Σπορ Fm και Sentra ανακοινώνουν ότι οι σπήκερ τους στο Αγρίνιο αναλαμβάνουν και τα τηλεοπτικά στιγμιότυπα του Παναιτωλικού. Θέλουμε να τονίσουμε ότι το έγκλημα του Βοτανικού δεν θα περάσει και πιστεύουμε ότι ο Περικλής ο Κοροβέσης είναι ο μεγαλύτερος δημοκράτης που έχει γεννήσει η φύση. Σε ότι τώρα αφορά τον Παναιτωλικό, κλπ, κλπ …». Να σημειωθεί ότι το ανακοινωθέν το έβγαλαν οι Αθηναίοι και οι δικοί μας δεν είχαν καμία σχέση. Φήμες λένε, πάντως, ότι κάποιος υπέγραψε και με χέρια και με πόδια…

Υ.Γ. Δεν πιστεύω να παρεξηγήθηκε κανείς έτσι; Άντε και άλλη μία έκδοση έμεινε!

Η γνώμημου για τον αθλητικό τύπο 2

...(συνέχεια από προηγούμενο)

Καλοί μου άνθρωποι όμως συνεχίζουμε από κει που τελειώσαμε και από ότι είδα είχαμε και μεγάλο σουξέ τελικά. Από τη συμβολή του λεγόμενου αντικειμενικού τύπου σε αυτά που βλέπουν τα ματάκια μας τα τελευταία χρόνια.

Επειδή όμως αυτή η στήλη δεν είναι συνηθισμένη και δεν είναι και διατεθειμένη να πει μισές αλήθειες ήρθε η ώρα να σας παρουσιάσω το ποιος φταίει για τη μονοκρατορία του ΟΣΦΠ σε επικοινωνιακό επίπεδο όλα αυτά τα χρόνια. Είναι απλούστατο: φταίει ο απέναντι, δηλαδή ο Παναθηναϊκός. Ας δούμε όμως απλά και μεθοδικά το πώς φταίει.
Δεν θέλω καν η στήλη να αναφερθεί στο τι θα γινόταν αν ο αντίπαλος της συγκεκριμένης ομάδας δηλαδή ο Ολυμπιακός ήταν στη ίδια τηλεοπτική στέγη με τον Παναθηναϊκό και σε ποδόσφαιρο και σε μπάσκετ και είχαμε τα φαινόμενα που παρατηρούνται διαχρονικά σε ΝΕΤ και 3,2,1(εδώ κάτι παρεμβάλλεται) Αντέννα…Δεν υπάρχει σώφρων άνθρωπος που να μην πιστεύει ότι δεν θα είχαν φάει και οι δύο τα εξώδικα της αρκούδας και ότι τελικά οι συμφωνίες θα έσπαγαν λόγω μεροληψίας. Όπως δεν υπάρχει και άνθρωπος μη Ολυμπιακός που να μπορεί να αντέξει τις μεταδόσεις των συγκεκριμένων καναλιών. Δηλαδή ουσιαστικά μια μετάδοση σαν να παίζει ελληνική ομάδα με ξένη διανθισμένη με μπόλικα ενσταντανέ από τη σωστή κερκίδα, τα μικρόφωνα στην υπηρεσία της μετάδοσης δηλαδή τσίτα στα κατάλληλα μπινελίκια και κυρίως τα ριπλέυ στην υπηρεσία του Γκέμπελς. Αυτό μόνο αν είσαι Μπαρμπής δεν το δέχεσαι.

Όμως είπαμε εδώ θα πούμε και καμιά αλήθεια. Έχουμε ήδη πει για το ότι φταίει ο έτερος πόλος. Πως όμως; Από τα χρόνια της δεκαετίας του 80 που κάποιοι τολμούν και λένε ότι ο καπετάνιος έκανε ότι ήθελε όταν ο Παναθηναϊκός πήρε τρία πρωταθλήματα(ένα πήρε η Λάρισα και ένα ο ΠΑΟΚ) αλλά και μετά το ’90 όταν πήρε άλλα δύο οι οπαδοί της συγκεκριμένης ομάδας μπορούν εύκολα να χαρακτηριστούν ως οι πιο παραμυθιασμένοι του κόσμου! Και σίγουρα είναι εκείνοι με τη χειρότερη σχέση με την ομάδα τους. Από τη μία σε συνεχή εμφύλιο λόγω φατριών που διεκδικούσαν πάντα το σωματείο και από την άλλη σε ένα διαρκές ψέμα για το ποια είναι η προτεραιότητά τους ως σωματείο. Πόσες φορές δεν έχετε ακούσει τη γελοιότητα ότι «εμείς είμαστε για την Ευρώπη»; Ε λοιπόν αυτή η γελοιότητα έχει καλλιεργηθεί όχι τόσο από την ίδια τη ομάδα όσο από τους ορκισμένους εχθρούς της. Ποιος το έγραψε τελευταίος και πιν τη γκέλα με την Τρίπολη το «οι φίλοι του ΠΑΟ(μόνο έτσι τον αποκαλεί-ποτέ Παναθηναϊκό) πρέπει να ασχολούνται με αυτό που έχουν στο DNA τους»; Ο Καρπετόπουλος. Η ναυαρχίδα της αντικειμενικότητας…

Και δεν είναι τυχαίο ότι μετά το πρόσφατο διπλό της Ίντερ πήγαν στο γήπεδο περίπου δέκα χιλιάδες. Έχει ξαναγίνει μετά το διπλό στον Άγιαξ όταν είχαν πάει με μια αδύνατο ομάδα έξι χιλιάδες…Ο λόγος είναι και σύνθετος και απλός. Η πρώτη ανάγνωση είναι ότι ποτέ η ομάδα δεν είχε δικό της γήπεδο. Η δεύτερη έχει να κάνει με τα ΜΜΕ και η Τρίτη με τη ιστορία…
Στη δεύτερη: Αν έβλεπε κανείς τις εφημερίδες την Πέμπτη που πέρασε θα διάβαζε για το διπλό στην Ίντερ. Αν τις έβλεπε την Παρασκευή θα διάβαζε για το 5-1 του άλλου με τη Μπενφίκα(πάντα μιλάμε για τις λεγόμενες «αντικειμενικές»). Το Σάββατο όμως που υπήρχε το ματς με τη Τρίπολη δεν υπήρχε ούτε προσκλητήριο ούτε κάποιος εθουσιασμός. Υπήρχαν και πάλι πρωτοσέλιδα ΜΟΝΟ για τον άλλο…Πώς γίνεται αυτό; Έτσι, γίνεται. Με μαγικά και με πολλά «μαρούλια» που δεν τα δίνει ο Θείος γιατί δεν είναι κορόιδο φυσικά. Αυτός είπαμε χρωστάει και όταν ξεχρεώνει φαίνεται σαν πριμ…Μα θα πει κάποιος γιατί έχε τόση σημασία τι γράφουν οι αντικειμενικές; Μα γιατί οι Παναθηναϊκοί αυτές διαβάζουν! Οι δικές τους εφημερίδες-που έχουν και εμφύλιο-δεν πουλάνε ούτε δέκα χιλιάδες φύλλα ενώ αντίθετα σύμφωναμε γκάλπο οι πιο πολλοί αναγνω΄στες στςι αντικειμενικές είναι από τους παραμυθιασμένους της συγκεκριμένης ομάδας! Έτσι λοιπόν εξηγούνται πολλά και κυρίως πως ο άλλος εύκολα περνάει χρόνια τώρα τη προπαγάνδα του.

Άφησα για το τέλος ένα λόγο πολύ σημαντικό που όμως ίσως θέλει καλή αν΄’αγνωση. Τα παλιά τα χρόνια λοιπόν όταν οι ομάδες έπαιζαν φιλοξενούμενες ο κόσμος τους κατέβαινε συντεταγμένος σχεδόν αλλά και σκόρπιος, καταλάμβανε όμως όπιο χώρο ήθελε ενώ υποθετικά μπορούσε να πάρει όσα εισιτήρια ήθελε. Έτσι ας πούμε σε ένα αγώνα στο Καραϊσκάκη που είχε νικήσει ο Παναθηναϊκός με γκολ του Δομάζου είχαν φύγει με τα πόδια περίπου εννιά χιλιάδες άνθρωποι από το Φάληρο προς την Αθήνα. Αυτό συνέβαινε σε όλα τα γήπεδα, πάνω κάτω. Εκεί όμως που συνέβαινε απόλυτα ήταν στο γήπεδο της Λεωφόρου. Θες λόγω Αθηνας και αστικής κουλτούρας, θες λόγω πρόσβασης και μη αίσθησης κάποιας γειτονιάς οι φιλοξενούμενοι όταν έπαιζε ο γηπεδούχος ήταν όσοι και οι οικοδεσπότες. Ίσως κάποια ματς να έγιναν και με τους φιλοξενούμενους περισσότερους…Αυτό λοιπόν με τα χρόνια έγινε σαράκι και αντιμετωπίστηκε με ένα τρόπο. Με τη δημιουργία των οργανωμένων οπαδών. Δεν είναι τυχαίο ότι η «13» είναι η πρώτη προσπάθεια στα τέλη του ’60 για να αποτρέπονται οι άλλοι να φτάνουν μαζικά και να πιάνουν το γήπεδο. Ε, αυτή η νοοτροπία πολεμήθηκε λυσσαλέα από τον ίδιο τον Παναθηναϊκό και μπροστάρισα ήταν η νοοτροπία της «Ευρώπης». Κάτι που βρήκε συμμάχους όλους όσους κατάλαβαν ότι έτσι δεν θα πάρει ποτέ η συγκεκριμένη ομάδα τα πρωτεία αλλά θα τα έχει ο κρυφός τους έρωτας…

Και φυσικά παρά τα περί αντιθέτου θρυλούμενα σημαντικότατο ρόλο σε αυτό έπαιξε η Λεωφόρος που ειδικά σε σχέση με τον «απέναντι» ήταν πηγή χαράς μισές φορές για το ένα και μισές για το άλλο. Δεν είναι τυχαίο ότι το ισοζύγιο των νικών ισσορρόπησε στο ΟΑΚΑ…Για το λόγο αυτό και ξέροντας ότι όποιος Παναθηναϊκ΄ςο διαβάζει αυτές τις γραμμές θα τρελαθεί εγώ θα το γράψω: Η ιστορία θα αλλάξει στο ελληνικό ποδόσφαιρο όταν θα πέσει η Λεωφόρος. Μαζί της θα θαφτούν όλα τα βαρίδια και όλη η αρρώστια αυτής της ομάδας…

Η γνώμη μου για τον αθλητικό τύπο...

...όπως αυτή καταγράφτηκε σε δύο άρθρα μου στο "Μαχητή".Την ανεβάζω σε δύο συνέχειες όχι για κανένα άλλο λόγο αλλά γιατί αφού είμαι και Παναθηναϊκός πρέπει να γράψω και το πιστεύω μου. Στο επόμενο ανέβασμα θα επανέλθουμε στα κανονικά για την εποχή επίπεδα:
Αποδείξεις…

Καλοί μου άνθρωποι έφτασε η μεγάλη ώρα που όλοι περιμένατε. Σας είχα υποσχεθεί από τη περασμένη φορά ότι θα σας αποδείξω και υποδείξω πως ο τύπος έχει βαφτεί με συγκεκριμένο χρώμα και πως τα συμφέροντα ενός συλλόγου και ενός μόνο ανθρώπου έκαναν ένα χώρο που θα έπρεπε να έχει τουλάχιστον την εκπροσώπηση των οπαδών που υπάρχουν και στην κοινωνία τελικά να έχει σαν στόχο του να λειτουργήσει υπέρ του ενός. Σας είχα τάξει ότι θα σας κάνω μια αναφορά στους δημοσιογράφους των λεγόμενων αντικειμενικών εφημερίδων για να δείτε πως είναι στημένο το παιχνίδι. Δεν θα τηρήσω την υπόσχεσή μου μόνο ως προς την Εξέδρα γιατί θεωρώ ότι δεν έχει σημασία αφού έτσι κι αλλιώς θα μπορούσε κανείς να πει ότι η συγκεκριμένη είναι μια σχετικά καλή εφημερίδα που γέρνει λίγο προς ΑΕΚ. Όταν υπάρχουν οι τρεις άλλες…

Επίσης θα κάνω άλλη μια παράβαση και δεν θα μπω σε λεπτομέρειες σχετικά με το Φίλαθλο. Την εφημερίδα «που γκρέμισε το Βαρδινογιαννισμό» όπως έλεγε στο παρελθόν αλλά δεν πήρε χαμπάρι τίποτε εδώ και δεκαπέντε χρόνια και στην οποία μεγαλουργούν οι κκ. Γεωργίου, Αποδυτηριάκιας σε όλες τις μορφές και Καραγιαννίδης παρέα με εξαίρετες πένες όπως ο Ντόπερμαν και άλλοι δεν χρειάζεται να πούμε ποιος ευνοείται και ποιος όχι. Άλλωστε η μεγάλη σχολή της συγκεκριμένης εφημερίδας άνοιξε κατόπιν την πόρτα για το χάλι που ακολούθησε. Και τώρα ετοιμαστείτε για «αντικειμενικότητα»: Sportday-Χελάκης, Πανούτσος, Καρπετόπουλος, Παπαδογιάννης, Ελευθεράτος, Νικολακόπουλος, Κουντούρη, Μαζιάς, Μπαμ και κάτω Χριστόγλου, Ρομπόλης. Για τα προσχήματα ο ΑΕΚτζής, όταν ήταν μικρός Συρίγος και ο Σωτηρακόπολους που έχει δηλώσει κάποτε ότι πάντα γούσταρε τον Πανιώνιο αν και όλοι ήξεραν ότι ήταν Παναθηναϊκός. Άρα δεν πιάνεται γιατί οι επιχειρηματίες δεν έχουν πιστεύω και γιατί άμα ντρέπεσαι για αυτό που είσαι…

Και πάμε στην άλλη αντικειμενική: Goal-Kαίσαρης, Καραπαππάς, Μπραουδάκης, Δημάτος, Σκουντής, Κατσαρός, Μαρίνος, Μίχος, Κουκουλάς Ασημακόπουλος και δεν θέλω να στραβομουτσουνιάζετε αν κάποιοι δεν είναι μέλη του Οσφπ αλλά είναι με άλλη ομάδα ξέρετε καλά ποιον έχουν ευννοήσει χρόνια τώρα αυτοί όλοι, καθαγιάζοντας την «επένδυση». Αφήστε που κάποιοι κρύβονται κιόλας και δεν λένε την πάσα αλήθεια…Απέναντι για το ξεκάρφωμα ο Μαρκάκης και ο…Βέργης που δίνει μεγάλο αγώνα για να πείσει την κοινωνία ότι ήταν πάντα πράσινος αλλά κάποιοι που τον ξέρουν από μικρό δεν πολυσυμφωνούν. Πως σας φαίνεται η αναλογία των «αντικειμενικών» κυρίες και κύριοι; Ταιριάζει με τα ευρύματα της τελευταίας δημοσκόπησης που θέλει 31 και κάτι τον ένα και 27 τον άλλο;(συγγνώμη που δεν προβάλω τους άλλους μεγάλους αλλά αλλιώς θα χαθεί το ζουμί…). Τι σόι κοινωνική ομάδα είναι οι δημοσιογράφοι που σε έντυπα θεωρητικά αντικειμενικά εκπροσωπούν σε ποσοστό πάνω από το μισό τον Οσφπ μετά άλλες ομάδες και σε κάθε ένα από αυτά τα έντυπα υπάρχει ένας ή κανένας που να πρόσκειται στον λεγόμενο αιώνιο; Ποιος το έστησε αυτό το σκηνικό;

Η απάντηση δεν είναι απλή και μάλλον δεν θα τη δώσουμε σήμερα. Αλλά για να δείτε αν έχει δίκιο ο Αλητάρχης σταθείτε δυο λεπτά και σκεφτείτε τους αθλητικογράφους εδώ στο Αγρίνιο. Πάλι στο ίδιο περίεργο πόρισμα θα καταλήξετε. Μπορεί στα νέα παιδιά που τώρα πρωτοασχολούνται να υπάρχει ισορροπία και μάλιστα πολλά από αυτά να είναι αληθινά αντικειμενικά αλλά αν δείτε τους παλιότερους είναι ΟΛΟΙ με τη ίδια ομάδα. Που σημαίνει τι; Ότι υπήρξαν εποχές που για να είσαι κοντά στην αθλητικογραφία έπρεπε ή να είσαι με τη γνωστή ομάδα ή τουλάχιστον να ΜΗΝ είσαι με τη…λάθος. Την κακή της υπόθεσης. Αλλά είπαμε για το πώς στήθηκε αυτό έχουμε καιρό...

Τώρα για να δυναμώσω το επιχείρημα θα φέρω άλλο ένα πρόσφατο-πολύ πρόσφατο-παράδειγμα. Τη μετάδοση του αγώνα του προχθεσινού ντέρμπυ στο μπάσκετ. Στα μικρόφωνα φυσικά ο ανεκδιήγητος Αντέννα. Επισήμως δεν είναι κανάλι σαν το ΤV Magic αλλά όσοι θυμούνται τις ηρωικές εποχές που ξανάχε μπάσκετ θυμούνται καλά γιατί ακριβώς μιλάμε. Προχθές λοιπόν σε όλη τη διάρκεια του αγώνα το εμπορικό τμήμα του καναλιού είχε αποφασίσει να βομβαρδίσει όλο τον κόσμο πρώτα με τον ύμνο της αγαπημένης του ομάδας και μετά με τα σποτάκια που προλόγιζαν τους αγώνες του Οσφπ στο Ουέφα. Τυχαίο; Μπαααα…
Υπήρχε όμως και χειρότερο που δείχνει σε ποιο περιβάλλον καλούνται να επιχειρηματολογήσουν όσοι δεν δέχονται τα επιχειρήματα στύλ «είμαστε πολλοί και κάνουμε ότι γουστάρουμε». Σίγουρο το καλό κανάλι για τη έκβαση του αγώνα είχε προετοιμάσει σκυλοτράγουδο για το τέλος προφανώς για τα επινίκια. Ξέρετε τι έλεγε αυτό το τραγούδι; «Τόσα χρόνια περίμενα, τώρα το παιχνίδι είναι δικό μου»!!
Για να μην αναφέρουμε καν τα χάι λάιτς του αγώνα που τα έβλεπες και νόμισες ότι το ματς πήγε ισοπαλία….

Φυσικά όλα τα παραπάνω είναι πταίσματα μπροστά σε αυτά που κατά καιρούς έχουν υποστεί όσοι είναι με τη λάθος ομάδα από τη κρατική τηλεόραση με τα πλάνα από χιλιόμετρα όταν δεν μας συμφέρει και το σούπερ στοπ καρέ όταν βολεύει. Ή με τα συνεργεία που είχαν σταλεί στη Ριζούπολη όπου η μονάδα εξωτερικών μεταδόσεων σύσσωμη φώναζε να κάψουν τους κ…βάζελους. Αυτά έχουν καταγραφεί όπως και άλλα πολύ χειρότερα. Το θέμα είναι γιατί. Μήπως για το μεγαλείο κάποιας ομάδας; Όχι. Μεροληψία πάντα υπήρχε μόνο που παλιότερα πηγαινοερχόταν μια από δω και μια από κει αν και πάντα το παραμύθι έγερνε λίγο περισσότερο στη σωστή μεριά. Τα τελευταία χρόνια όμως έπρεπε να αποθεωθεί ο πολυχρονεμένος. Και να προστατευθεί.
Κι έτσι στήθηκε ένας μηχανισμός προστασίας. Για παράδειγμα πόσοι από σας πρόσεξαν ότι πριν το ματς ΠΑΟ-ΟΣΦΠ ο πρόεδρος του δεύτερου δεν έταξε πριμ αλλά έδωσε ΧΡΩΣΤΟΥΜΕΝΑ; Πόσοι θυμάστε ότι για τη Ριζούπολη το περίφημο πριμ δεν δόθηκε ΠΟΤΕ; Και-κυρίως-πόσοι διαβάζετε πρωτοσέλιδα ότι η Intracom είναι πρώτη σε απολύσεις κοσμάκη τώρα με τη κρίση, ότι το κέντρο της Παιανίας πολιορκείται από απλήρωτους και ότι υπάρχει επίσχεση εργασίας εκεί; Αλλά θα μου πείτε που να τα πληροφορηθείτε; Αφού ακόμη και ο 902…Αριστερά στα fm το πνίγει το κουνέλι…
Στο επόμενο κι άλλα…