Ενα καλό αρθρο για συμβουλες...

Κλασσική περίπτωση παρέμβασης ενος επικοινωνιακού team με εντυπωσιακά αποτελέσματα

Γιατι με ιντριγκες δεν βγαίνουν δημαρχαίοι.

Είναι γνωστή η ρήση "λεγε οτι θες για μενα αλλα γράψε σωστα το όνομα μου".Γράφετε φιλαράκια που γράφετε τουλάχιστον να πετυχαινετε τα ονόματα.Καλός ο λυρισμός αλλά όχι με λάθη στα ονόματα.
Επειδή λοιπόν πολλοί νομίζουν ότι εδώ είναι κόντρα Νιξον-Κενεντυ και ασχολούνται με teams και με δημιουργικά και με λαπ-τοπ και με γκρουπ που συνοδεύουν τον εκλεκτό και άλλα τέτοια που έχουν πλάκα σας παραθέτω ένα άρθρο από την Καθημερινή για την ιστορία των τηλεμαχιών.Μόνο ένα απόσπασμα,εύπεπτο,που κάνει και για μετά τα τρία παιχνίδια του τάβλι...

"Το πρόβλημα με το ντιμπέιτ είναι ότι όλοι θυμόμαστε πως το κέρδισε ο Κένεντι. Πολλοί θυμούνται τη φωτογένεια και το μαύρισμά του, άλλοι θυμούνται τον Νίξον να σκουπίζει με το μαντίλι τον ιδρώτα του, αλλά κανείς δεν μπορεί να ανακαλέσει στη μνήμη του τι ειπώθηκε εκείνη τη μέρα. Οχι μόνον τώρα, μετά 50 χρόνια, αλλά... «Επειτα από μερικές ώρες κανένας δεν μπορούσε να θυμηθεί τι ειπώθηκε. Μόνο πώς έμοιαζαν οι υποψήφιοι και τι ένιωθαν», έγραψε την επόμενη μέρα ο δημοσιογράφος Ντέιβιντ Χάλμερσταμ. Κι αυτό ισχύει για κάθε ντιμπέιτ. Ποιος θυμάται τι ειπώθηκε στο πρώτο ντιμπέιτ της χώρας μεταξύ Ανδρέα Παπανδρέου, Κώστα Μητσοτάκη και Χαρίλαου Φλωράκη το 1990 ή στην πρώτη συνάντηση Κ. Σημίτη - Μιλτιάδη Εβερτ το 1996; Οι περισσότεροι προσέχουν αν οι υποψήφιοι είναι μέσα στον χρόνο, παρά το τι λένε. Αν, φυσικά, μπορούν να πουν κάτι στα δύο ή στο ενάμισι λεπτό που διαθέτουν για να απαντήσουν σε πολύπλοκα θέματα. Η δύναμη της εικόνας καταβροχθίζει τον λόγο, έγραψε ο θεωρητικός των media Νιλ Πόστμαν."

Γι' αυτό σας λέω,μην το παιδεύετε άλλο φιλαράκια.Ο κόσμος κατα βαθος ξερει...