Τετάρτη 8 Δεκεμβρίου 2010

Από τη στήλη "Σχολιανά" του Μαχητή

Αυτό είναι ένα κείμενο που ίσως κάποιους ενδιαφέρει. Με χαρά είδα ότι σήμερα συνάδελφοι είδαν μέσα στα επεισοδια παντελή έλλειψη κοινού νου, όπως είδα και ότι πρώτη φορά γράφτηκε πως αντεξουσιαστές προσπάθησαν να αποτρέψουν από βιαιότητες πιτσιρικάδες που χουλιγκάνιζαν.Ναι η μέρα του Αλέξη έγινε μέρα της κουκούλας και πολύ σφετερίστηκαν τον ίδιο το θάνατό του.Όμως ακόμα και οι αντεξουσιατές είδαν τα μικρά -που κάποιοι όμως τα ενέταξαν στο μπάχαλο εδώ και δυο χρόνια-να σπάνε και να καίνε φορώντας τη μπλούζα της θύρας 13 ή 7...Ίσως τελικά αυτά τα γεγονότα να κάνουν πολλούς να ωριμάσουν, πλην του Τσίπρα φυσικά...

"Την ώρα που εσύ κοιμόσουν...

Δεν κατάφερα να πείσω ούτε τον εαυτό μου τελικά να μην ασχοληθούμε, ως κλάδος και ως εφημερίδα που δουλεύω, με τα επεισόδια που έκαναν στο κέντρο της πόλης πιτσιρικάδες που σε πολλές περιπτώσεις δεν ήταν ούτε 12 χρονών. Όπως και να περιγράψω τη δράση ενός χώρου που δεν αναγνωρίζει το επάγγελμά μου και με θεωρεί a priori συνεργάτη της αστυνομίας κι ας μη με παίρνει εμένα η αστυνομία για να μου δώσει θέματα. Που δεν με αφήνει να κάνω τη δουλειά μου αλλά που σχεδόν απαιτεί όλο και πιο πολύ δημοσιότητα. Ας είναι. Ο Θανάσης εδώ δίπλα λέει ότι αυτά τα παιδιά που σήμερα κάνουν κατάληψη στο σχολείο, γιατί χτες έκαναν πορεία και τσαμπουκαλεύτηκαν στην φοβισμένη και ευνουχισμένη αστυνομία, υπό το αγελαδίσιο βλέμμα καθηγητών που πάνε όπως κάθε μέρα για το μεροκαματάκι, ο Θανάσης λοιπόν λέει ότι αυτά είναι τα παιδιά των ανέργων, είναι τα παιδιά των νηστικών. Δεν συμφωνώ. Όπως είδα στις προσαγωγές αλλά και από τα λίγα που ξέρω τα πιο πολλά είναι παιδιά μεσοαστών, δημοσίων υπαλλήλων, εμπόρων και ούτω καθεξής. Εκεί που θα συμφωνήσω είναι ότι τα πολύ μικρά προέρχονται από γονείς λίγο πριν ή λίγο μετά το διαζύγιο... Αυτό ναι.
Τα παιδιά των απελπισμένων είναι όσα και των ευκατάστατων και βάζω μέσα και τα παιδιά των τσιγγάνων της περιοχής που είναι πλέον το φετιχ τέτοιων εκδηλώσεων, ενώ ως γνωστόν οι πατεράδες τους σπανιότατα είναι απελπισμένοι.


Είδα πολλά αυτές τις μέρες. Είδα γνωστούς ευκατάστατους κυρίους να νιώθουν πολύ οικεία την ώρα που καταλαμβάνεται το δημαρχείο. Είδα στην Αγια Τριάδα πιτσιρικά να έχει βουτήξει την τσάντα μιας γριάς και να τρέχει θριαμβευτικά σε ζώνη όπου «δεν τολμούσε» να πάει αστυνομικός της ομάδας ΔΙΑΣ που έφτασε σχεδόν αμέσως. Η κατεύθυνση ήταν προς το δημαρχείο τη δύσκολη ώρα βλέπετε... Και είδα και αυτό που θα σας περιγράψω τώρα. Αυτό το σύνθημα που έχει γραφτεί σε κοινή θέα ΕΞΩ ΑΠΟ ΕΝΑ ΠΑΙΔΙΚΟ ΣΤΑΘΜΟ και που κανένας  δεν ένιωσε προσβεβλημένος από αυτό.
«Πουτα...κια, πόσες φορές έχετε πιει κόκα και πόσες έχετε πληρώσει; Άρα(εν. είστε)πουτα...κια»

Αν δεν μπορείτε να καταλάβετε το νόημα να σας το πώς εγώ: Κάποιος αρκετά «της γύρας» αλλά και αρκετά πιτσιρικάς ώστε να κάνει τέτοια, πήρε ένα σπρέυ και έγραψε για κάποια κορίτσια που γνωρίζει ότι έχουν «πιει» πολλές φορές κόκα χωρίς να την πληρώσουν και άρα αυτό έχει γίνει με υπηρεσίες άλλου τύπου. Κοινώς ότι πιτσιρίκες έχουν δώσει το κορμί τους για λίγη κόκα... Το ερώτημα είναι ΓΙΑΤΙ να γραφτεί κάτι τέτοιο έξω από ένα παιδικό σταθμό. Η πρώτη απάντηση είναι ΓΙΑΤΙ ΟΧΙ; Ο παιδικός σταθμός συνορεύει με ένα δυο σχολεία τα οποία είναι κέντρα διερχομένων. Επίσης όποιος ξέρει την ανθρωπογεωγραφία της περιοχής γνωρίζει ΠΟΥ θα μπορούσαν όλα αυτά που περιγράφονται σε αυτό το εμετικό σύνθημα να λαμβάνουν χώρα... Δεν είναι, δα, και χιλιάδες τα μέρη στο Αγρίνιο όπου κάποιο 16χρονο μπορεί να πάει να βρει κόκα και να πουλήσει και το κορμί του σε μεγαλύτερους....


Κάπου εδώ επανέρχομαι στο Θανάση. Οι γονείς που έχουν καλή σχέση με το παιδί τους και που το ωθούν σε αξιοπρεπή διαμαρτυρία φαίνονται. Αυτοί που ξέρουν που είναι τα παιδιά τους επίσης. Παρομοίως όσοι δάσκαλοι και καθηγητάδες δίνουν αγώνα. Αυτά τα παιδιά όμως πρώτιστα ΕΙΝΑΙ οι αυριανοί άνεργοι και όχι τα παιδιά των αυριανών άνεργων. Οι γονείς τους σε μεγάλο βαθμό είναι πολύ φυγόπονοι και έζησαν καιρό σε μια ψεύτικη ευμάρεια για να μην τους πολυνοιάζει. Όμως για αυτά τα παιδιά έχει έρθει η στιγμή της κρίσης...

Γράφοντας κοφτά και από ενδιαφέρον πολλές φορές έχω παρεξηγηθεί. Κάποιοι βρίσκουν άδικα όσα γράφω νομίζοντας ότι ενοχοποιώ τους πιτσιρικάδες. Κάθε άλλο. Δεν πιστεύω ότι γνωρίζουν ακριβώς τι κάνουν αντίθετα από πολλούς γλύφτες που σε κάθε ευκαιρία μας λένε ότι «ξέρουν τα παιδιά», έχουν αισθητήριο και άλλα τέτοια όμορφα. Τα παιδιά που δεν τα αφήνει η ίδια η ζωή να είναι παιδιά, είναι ακόμα στην αντιγραφή. Είναι όλη μέρα σε εικονικές παραστάσεις. Είναι όλη μέρα δίπλα από ανθρώπους που έχουν κάνει το προσωπικό ναυάγιό τους ιδεολογία.
Το αντιστάθμισμα σε όλα αυτά  θα ήταν ένα υγιές σχολείο που δεν θα έδινε προστασία αλλά υγιείς παραστάσεις στα παιδιά. Τι να δώσει όμως ένα σχολείο όπου τα παιδιά του ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ βρίζουν; Όπου απαγορεύεται ακόμα και η παρατήρηση; Όπου έγινε αυτοσκοπός να διαφυλαχτούν οι διάφορες υποκουλτούρες ώστε να μην υπάρχει μια κανονική σχολική αγωγή και κουλτούρα;


Αν σας ακούγονται όλα αυτά ηθικοπλαστικά ρωτήστε ένα παιδί τι παθαίνει όταν δεν είναι σε κάποια παρέα στο σχολείο. Το μαυρίζουν στο ξύλο περίπου όπως όταν κάποιος δεν έχει πλάτες στη φυλακή. Ρωτήστε ποιοι αποφασίζουν τις διάφορες καταλήψεις. Και πάνω από όλα δείτε τους τοίχους και τα μηνύματά τους στα σχολεία, μηνύματα σαν αυτό που βλέπετε στη φωτογραφία σήμερα...
Και είτε μου με το χέρι στην καρδιά. Αν εξαιρέσεις το παλιό Μπρονξ ή κάποια περιοχή στη Βραζιλία που αλλού μπορείς να δεις τέτοια πράγματα γραμμένα σε ένα τοίχο στο σχολείο. Τελικά ενοχλείται κανείς ή κοιμόμαστε όλοι υποκρινόμενοι ότι δεν είναι τίποτε σπουδαίο; Μπα, μάλλον είμαστε απλά δειλοί...
 Υ.γ. Καταντάει γελοίο να βλέπω αστυνόμους να υπερασπίζονται τους εαυτούς τους απέναντι σε 13χρονα με δακρυγόνα και καταντάει γελοίο να βλέπω πιτσιρίκους να κυνηγούν να φτύσουν εκλεγμένους και διορισμένους δημόσιους λειτουργούς."