Η εγκατάλειψη των χωριών για το ανύπαρκτο όνειρο
Πριν λίγες μέρες ο Ορειβατικός Σύλλογος Αγρινίου έκανε μια εκδρομή στο Πάντα Βρέχει το πολύ γραφικό χωριό της Ευρυτανίας.Η εκδρομή εξελίχτηκε σε πραγματικό σοκ για όσους δεν είχαν επισκεφτεί ποτέ το χωριό που βλέπετε στις φωτογραφίες που σας παραθέτουμε.Πρόκειται γαι το χωριό Κοντίβα ένα από τα πιο απομονωμένα χωριά στην Ελλάδα που εγκαταλείφθηκε ολοκληρωτικά απο τη δεκαετία του '70!Η αναφορά μας έχει και συναισθηματικό λόγο καθώς αυτά τα μέρη είναι και δικά μας.Είναι ένα με το Αγρίνιο στις μνήμες μας.Ο Αλητάρχης, δε, προσωπικά τα έχει περπατήσει την εποχή που ο πατέρας μου δούλευε ανοιγοντας δρόμους εκεί και στο ορεινό Θέρμο.
Η Κοντίβα από το μεράκι δυο τριών ανθρώπων από το 1996 έχει για τρεις μέρες ζωή το καλοκαίρι σε ένα πανηγύρι που διοργανώνουν παλιοί κατοικοι.Υπάρχει μάλιστα ένας παλιός κατοικος που έμεινε ένα μήνα μόνος του στο χωριό για να αναστηλώσει ότι μπορεί.Η Κοντίβα δεν έχει δρόμο(!)παρά ένα μονοπάτι προς τα Δολιανά αν είναι καθαρισμένο.Και δεν είχε ποτέ ρεύμα!Δεν ειναι παράξενο λοιπόν που ερήμωσε τόσο νωρίς..
Καθώς περνάμε τα χρόνια της ζωής μας δεν υπάρχει πια πόνος για όλη αυτή την Ελληνική εγκατάλλειψη.Υπαρχει ένα σφίξιμο για την ερημιά που σε αγριεύει.Αλλά κυρίως υπάρχει η διαπίστωση ότι καμιά χώρα στον κόσμο δεν ερήμωσε τόσο μελετημένα.Τόσο εξοργιστικά...Όλα άδεια,όλα στο τίποτε.Σα να μην γέννησε ποτέ καμιά μάνα το παιδί της εκεί...